postrobić

Old Polish

Etymology

Borrowed from Old Czech, from Proto-Slavic *storbiti.

Pronunciation

• IPA^(key): (10^th–15^th CE) /pɔstrɔbit͡ɕ/
• IPA^(key): (15^th CE) /pɔstrɔbit͡ɕ/

Verb

postrobić pf

1. (transitive, attested in Lesser Poland) to strengthen, to fix, to affix, to fasten

   Synonyms: otuchlić, posielić, pokrzepić, potrzeźwić, ućwirdzić, umocnić

   • 1939 [end of the 14th century], Ryszard Ganszyniec, Witold Taszycki, Stefan Kubica, Ludwik Bernacki, editors, Psałterz florjański łacińsko-polsko-niemiecki [Sankt Florian Psalter]‎^[1], Krakow: Zakład Narodowy imienia Ossolińskich, z zasiłkiem Sejmu Śląskiego [The Ossoliński National Institute: with the benefit of the Silesian Parliament], page 68:

     Mostropeni (pro postrobeni) sø (confortati sunt, Puł: poszylyeny sø), gisz gonyly *so mne neprzyacele mogi po crziwdze

     [Postrobieni są (confortati sunt, Puł: posileni są), jiż gonili są mnie, nieprzyjaciele moji po krzywdzie]

References

• B. Sieradzka-Baziur, editor (2011–2015), “postrobić”, in Słownik pojęciowy języka staropolskiego [Conceptual Dictionary of Old Polish] (in Polish), Kraków: IJP PAN, →ISBN