potępienie

Polish

Etymology

From potępić +‎ -enie.

Pronunciation

• IPA^(key): /pɔ.tɛmˈpjɛ.ɲɛ/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ɛɲɛ
• Syllabification: po‧tę‧pie‧nie

Noun

potępienie n

1. (uncountable) verbal noun of potępić
2. (countable) condemnation (state of being condemned)

Declension

Declension of potępienie

	singular	plural
nominative	potępienie	potępienia
genitive	potępienia	potępień
dative	potępieniu	potępieniom
accusative	potępienie	potępienia
instrumental	potępieniem	potępieniami
locative	potępieniu	potępieniach
vocative	potępienie	potępienia

Further reading

• potępienie in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• potępienie in Polish dictionaries at PWN