powinowactwo

Polish

Etymology

From powinowaty +‎ -ctwo.

Pronunciation

• IPA^(key): /pɔ.vi.nɔˈvat͡s.tfɔ/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -at͡stfɔ
• Syllabification: po‧wi‧no‧wac‧two

Noun

powinowactwo n

1. affinity (family relationship through marriage of a relative)
2. (chemistry) affinity (attraction between atoms)
3. similarity

Declension

Declension of powinowactwo

	singular	plural
nominative	powinowactwo	powinowactwa
genitive	powinowactwa	powinowactw
dative	powinowactwu	powinowactwom
accusative	powinowactwo	powinowactwa
instrumental	powinowactwem	powinowactwami
locative	powinowactwie	powinowactwach
vocative	powinowactwo	powinowactwa

Related terms

adjective

• powinowaty

 

verbs

• spowinowacać
• spowinowacić

 

Further reading

• powinowactwo in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• powinowactwo in Polish dictionaries at PWN