powinowaty

Polish

Etymology

From directly unattested Middle Polish *powinować +‎ -owaty, from po- +‎ Old Polish winować, from Proto-Slavic *vinovati.

Pronunciation

• IPA^(key): /pɔ.vi.nɔˈva.tɨ/

• Audio

  (file)

• Rhymes: -atɨ
• Syllabification: po‧wi‧no‧wa‧ty

Adjective

powinowaty (not comparable, no derived adverb)

1. (anthropology, law) affinal

   Synonym: spowinowacony

Declension

Declension of powinowaty (hard)

singular					plural
	masculine animate	masculine inanimate	feminine	neuter	virile (= masculine personal)	non-virile
nominative	powinowaty		powinowata	powinowate	powinowaci	powinowate
genitive	powinowatego		powinowatej	powinowatego	powinowatych
dative	powinowatemu		powinowatej	powinowatemu	powinowatym
accusative	powinowatego	powinowaty	powinowatą	powinowate	powinowatych	powinowate
instrumental	powinowatym		powinowatą	powinowatym	powinowatymi
locative	powinowatym		powinowatej	powinowatym	powinowatych

Noun

powinowaty m pers (female equivalent powinowata)

1. (nominalized, anthropology, law) affine, in-law

Declension

Declension of powinowaty

	singular	plural
nominative	powinowaty	powinowaci
genitive	powinowatego	powinowatych
dative	powinowatemu	powinowatym
accusative	powinowatego	powinowatych
instrumental	powinowatym	powinowatymi
locative	powinowatym	powinowatych
vocative	powinowaty	powinowaci

Derived terms

noun

• powinowactwo

 

verbs

• powinowacić impf
• spowinowacić pf, spowinowacać impf

 

Related terms

noun

• (Middle Polish) powinowanie

 

Further reading

• powinowaty in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• powinowaty in Polish dictionaries at PWN