praedifficilis
Latin edit
Etymology edit
From prae- + difficilis.
Pronunciation edit
- (Classical) IPA(key): /prae̯.difˈfi.ki.lis/, [präe̯d̪ɪfˈfɪkɪlʲɪs̠]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): /pre.difˈfi.t͡ʃi.lis/, [pred̪ifˈfiːt͡ʃilis]
Adjective edit
praedifficilis (neuter praedifficile); third-declension two-termination adjective
- very difficult, troublesome
Declension edit
Third-declension two-termination adjective.
| Number | Singular | Plural | |||
|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masc./Fem. | Neuter | Masc./Fem. | Neuter | |
| Nominative | praedifficilis | praedifficile | praedifficilēs | praedifficilia | |
| Genitive | praedifficilis | praedifficilium | |||
| Dative | praedifficilī | praedifficilibus | |||
| Accusative | praedifficilem | praedifficile | praedifficilēs praedifficilīs |
praedifficilia | |
| Ablative | praedifficilī | praedifficilibus | |||
| Vocative | praedifficilis | praedifficile | praedifficilēs | praedifficilia | |
References edit
- “praedifficilis”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- praedifficilis in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.