praesentarius
Latin edit
Etymology edit
Pronunciation edit
- (Classical) IPA(key): /prae̯.senˈta.ri.us/, [präe̯s̠ɛn̪ˈt̪äriʊs̠]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): /pre.senˈta.ri.us/, [pres̬en̪ˈt̪äːrius]
Adjective edit
praesentārius (feminine praesentāria, neuter praesentārium); first/second-declension adjective
Declension edit
First/second-declension adjective.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | praesentārius | praesentāria | praesentārium | praesentāriī | praesentāriae | praesentāria | |
Genitive | praesentāriī | praesentāriae | praesentāriī | praesentāriōrum | praesentāriārum | praesentāriōrum | |
Dative | praesentāriō | praesentāriō | praesentāriīs | ||||
Accusative | praesentārium | praesentāriam | praesentārium | praesentāriōs | praesentāriās | praesentāria | |
Ablative | praesentāriō | praesentāriā | praesentāriō | praesentāriīs | |||
Vocative | praesentārie | praesentāria | praesentārium | praesentāriī | praesentāriae | praesentāria |
References edit
- praesentarius in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.
- “praesentarius”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press