praprapradziadek
Polish edit
Etymology edit
From pra- + prapradziadek. First attested in 1825.[1]
Pronunciation edit
Noun edit
praprapradziadek m pers
Declension edit
Declension of praprapradziadek
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | praprapradziadek | praprapradziadkowie/praprapradziadki (deprecative) |
genitive | praprapradziadka | praprapradziadków |
dative | praprapradziadkowi | praprapradziadkom |
accusative | praprapradziadka | praprapradziadków |
instrumental | praprapradziadkiem | praprapradziadkami |
locative | praprapradziadku | praprapradziadkach |
vocative | praprapradziadku | praprapradziadkowie |
References edit
Further reading edit
- praprapradziadek in Polish dictionaries at PWN
- A. Kryński, W. Niedźwiedzki, editors (1908), “praprapradziadek”, in Słownik języka polskiego[1] (in Polish), volume 4, Warsaw, page 972
- praprapradziadek in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego