Latin edit

Etymology edit

From pro- plus an element possibly derived from *peth₂- (to rush, fly), so that the original meaning was "falling or rushing forward", hence "eager, well-disposed". Compare Ancient Greek προπετής (propetḗs, inclined forward).

Pronunciation edit

Adjective edit

propitius (feminine propitia, neuter propitium); first/second-declension adjective

  1. favorable, well-disposed, kind
  2. propitious

Declension edit

First/second-declension adjective.

Number Singular Plural
Case / Gender Masculine Feminine Neuter Masculine Feminine Neuter
Nominative propitius propitia propitium propitiī propitiae propitia
Genitive propitiī propitiae propitiī propitiōrum propitiārum propitiōrum
Dative propitiō propitiō propitiīs
Accusative propitium propitiam propitium propitiōs propitiās propitia
Ablative propitiō propitiā propitiō propitiīs
Vocative propitie propitia propitium propitiī propitiae propitia

Derived terms edit

Descendants edit

  • English: propitious
  • Italian: propizio
  • French: propice
  • Catalan: propici
  • Portuguese: propício
  • Romanian: propice
  • Spanish: propicio

References edit