Latin

edit

Etymology

edit

From prūdēns +‎ -ia. Compare prōvidentia.

Pronunciation

edit

Noun

edit

prūdentia f (genitive prūdentiae); first declension

  1. acquaintance, knowledge, skilfulness
  2. sagacity, prudence, discretion, discreetness
    Synonyms: sapientia, calliditās
    Antonyms: stultitia, ineptitūdō, īnsapientia, imprūdentia, sōcordia, stupiditās, inertia
  3. foresight
    • c. 4 BCE – 65 CE, Seneca the Younger, De brevitate vitae 9:
      Potestne quicquam stultius esse quam quorundam sensus, hominum eorum dico qui prudentiam iactant?
      Can anything be sillier than the point of view of certain people—I mean those who boast of their foresight?
  4. wisdom
    • Deuteronomy 32:28 Latin Vulgate

Declension

edit

First-declension noun.

Case Singular Plural
Nominative prūdentia prūdentiae
Genitive prūdentiae prūdentiārum
Dative prūdentiae prūdentiīs
Accusative prūdentiam prūdentiās
Ablative prūdentiā prūdentiīs
Vocative prūdentia prūdentiae

Descendants

edit

Adjective

edit

prūdentia

  1. nominative/accusative/vocative neuter plural of prūdēns

References

edit
  • prudentia”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
  • prudentia”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
  • prudentia in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.
  • Carl Meißner, Henry William Auden (1894) Latin Phrase-Book[1], London: Macmillan and Co.
    • (ambiguous) statesmanship; political wisdom: prudentia (civilis) (De Or. 1. 19. 85)
  • prudentia in Ramminger, Johann (2016 July 16 (last accessed)) Neulateinische Wortliste: Ein Wörterbuch des Lateinischen von Petrarca bis 1700[2], pre-publication website, 2005-2016