przewinienie

Polish

Etymology

From przewinić +‎ -enie.

Pronunciation

• IPA^(key): /pʂɛ.viˈɲɛ.ɲɛ/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ɛɲɛ
• Syllabification: prze‧wi‧nie‧nie

Noun

przewinienie n

1. (dated) verbal noun of przewinić
2. offense, demerit, fault

Declension

Declension of przewinienie

	singular	plural
nominative	przewinienie	przewinienia
genitive	przewinienia	przewinień
dative	przewinieniu	przewinieniom
accusative	przewinienie	przewinienia
instrumental	przewinieniem	przewinieniami
locative	przewinieniu	przewinieniach
vocative	przewinienie	przewinienia

Further reading

• przewinienie in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• przewinienie in Polish dictionaries at PWN