przybór

Polish

Etymology

Deverbal from przybrać. Sense 1 is a semantic loan from Russian прибо́р (pribór).

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈpʂɘ.bur/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ɘbur
• Syllabification: przy‧bór

Noun

przybór m inan (diminutive (rare) przyborek)

2. (usually in the plural) utensil, tool, accessory

   przybory kuchenne ― kitchen utensils

   przybory do szycia ― sewing kit

   przybory szkolne ― school supplies

   przybory toaletowe ― toiletries

3. spate (sudden flood or inundation of water; specifically, a flood in or overflow of a river or other watercourse due to heavy rain or melting snow)
4. (literary, proscribed) increase, increment

   Synonym: przyrost

Declension

Declension of przybór

	singular	plural
nominative	przybór	przybory
genitive	przyboru	przyborów
dative	przyborowi	przyborom
accusative	przybór	przybory
instrumental	przyborem	przyborami
locative	przyborze	przyborach
vocative	przyborze	przybory

Derived terms

nouns

• przybornik

 

Further reading

• przybór in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• przybór in Polish dictionaries at PWN