przyczynienie

Polish

Etymology

From przyczynić +‎ -enie.

Pronunciation

• IPA^(key): /pʂɨ.t͡ʂɨˈɲɛ.ɲɛ/
• Rhymes: -ɛɲɛ
• Syllabification: przy‧czy‧nie‧nie

Noun

przyczynienie n

1. verbal noun of przyczynić

Declension

Declension of przyczynienie

	singular
nominative	przyczynienie
genitive	przyczynienia
dative	przyczynieniu
accusative	przyczynienie
instrumental	przyczynieniem
locative	przyczynieniu
vocative	przyczynienie

Further reading

• przyczynienie in Polish dictionaries at PWN