przykładacz
Polish edit
Etymology edit
From przykładać + -acz. First attested in 1528.[1]
Pronunciation edit
- IPA(key): /pʂɨˈkwa.dat͡ʂ/
- (Middle Polish) IPA(key): /pʂɨˈkɫa.dat͡ʂ/, /pr̝ɨˈkɫa.dat͡ʂ/
- Rhymes: -adat͡ʂ
- Syllabification: przy‧kła‧dacz
Noun edit
przykładacz m pers
- (obsolete, carpentry) presser; affixer, joiner (person who applies pressure or joins something with something)
Declension edit
Declension of przykładacz
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | przykładacz | przykładacze |
| genitive | przykładacza | przykładaczy |
| dative | przykładaczowi | przykładaczom |
| accusative | przykładacza | przykładaczy |
| instrumental | przykładaczem | przykładaczami |
| locative | przykładaczu | przykładaczach |
| vocative | przykładaczu | przykładacze |
Related terms edit
adjectives
adverbs
nouns
verbs
- kładać impf
- kłaść impf
- przykładać impf
References edit
- ^ Maria Renata Mayenowa, Stanisław Rospond, Witold Taszycki, Stefan Hrabec, Władysław Kuraszkiewicz (2010-2023) “przykładacz”, in Słownik Polszczyzny XVI Wieku [A Dictionary of 16th Century Polish]
Further reading edit
- przykładacz in Polish dictionaries at PWN
- J. Karłowicz, A. Kryński, W. Niedźwiedzki, editors (1912), “przykładacz”, in Słownik języka polskiego[1] (in Polish), volume 5, Warsaw, page 304
- przykładacz in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego