kładać
See also: kładąc
Old Polish edit
Etymology edit
Inherited from Proto-Slavic *kladati. By surface analysis, kłaść + -ać. First attested in 1407.
Pronunciation edit
Verb edit
kładać impf
- frequentative of kłaść (“to put”) (to place something somewhere)
- 1920 [1407], Marceli Handelsman, Antoni Rybarski, Kazimierz Tymieniecki, editors, Najdawniejsze księgi sądowe mazowieckie, volume I, number 1032:
- Iacom ya ne røbil na Potrowe døbrowe chrosta anim go cladal na wosz szilø
- [Jakom ja nie rąbił na Piotrowe dąbrowie chrosta anim go kładał na woz siłą]
Derived terms edit
verbs
Descendants edit
- Middle Polish: kładać
References edit
- Bańkowski, Andrzej (2000) “kładać”, in Etymologiczny słownik języka polskiego [Etymological Dictionary of the Polish Language] (in Polish)
- Sławski, Franciszek (1958-1965) “kładać”, in Jan Safarewicz, Andrzej Siudut, editors, Słownik etymologiczny języka polskiego [Etymological dictionary of the Polish language] (in Polish), Kraków: Towarzystwo Miłośników Języka Polskiego
- B. Sieradzka-Baziur, editor (2011–2015), “kładać”, in Słownik pojęciowy języka staropolskiego [Conceptual Dictionary of Old Polish] (in Polish), Kraków: IJP PAN, →ISBN
Polish edit
Etymology edit
Inherited from Old Polish kładać. By surface analysis, kłaść + -ać.
Pronunciation edit
- (Middle Polish) IPA(key): /ˈkɫa.dat͡ɕ/
Verb edit
kładać impf (imperfective determinate kłaść)
- (transitive, Middle Polish) frequentative of kłaść (“to put”) (to place something somewhere)
Derived terms edit
verbs
References edit
Further reading edit
- Maria Renata Mayenowa, Stanisław Rospond, Witold Taszycki, Stefan Hrabec, Władysław Kuraszkiewicz (2010-2023) “kładać”, in Słownik Polszczyzny XVI Wieku [A Dictionary of 16th Century Polish]
- J. Karłowicz, A. Kryński, W. Niedźwiedzki, editors (1902), “kładać”, in Słownik języka polskiego[1] (in Polish), volume 2, Warsaw, page 366