pugillatus
LatinEdit
EtymologyEdit
From pugillor (“fight with the fist or cestus”) + ātus.
PronunciationEdit
- (Classical) IPA(key): /pu.ɡilˈlaː.tus/, [pʊɡɪlˈlʲäːt̪ʊs̠]
- (Ecclesiastical) IPA(key): /pu.d͡ʒilˈla.tus/, [pud͡ʒilˈläːt̪us]
NounEdit
pugillātus m (genitive pugillātūs); fourth declension
- Alternative form of pugilātus
DeclensionEdit
Fourth-declension noun.
Case | Singular | Plural |
---|---|---|
Nominative | pugillātus | pugillātūs |
Genitive | pugillātūs | pugillātuum |
Dative | pugillātuī | pugillātibus |
Accusative | pugillātum | pugillātūs |
Ablative | pugillātū | pugillātibus |
Vocative | pugillātus | pugillātūs |
Related termsEdit
ReferencesEdit
- “pugillatus”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- pugillatus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette