pugillariarius
LatinEdit
EtymologyEdit
From pugillārēs (“writing-tablet”) + -ārius (“-er”, agent suffix).
PronunciationEdit
- (Classical) IPA(key): /pu.ɡil.laː.riˈaː.ri.us/, [pʊɡɪlːʲäːriˈäːriʊs̠]
- (Ecclesiastical) IPA(key): /pu.d͡ʒil.la.riˈa.ri.us/, [pud͡ʒilːäriˈäːrius]
NounEdit
pugillāriārius m (genitive pugillāriāriī or pugillāriārī); second declension
DeclensionEdit
Second-declension noun.
Case | Singular | Plural |
---|---|---|
Nominative | pugillāriārius | pugillāriāriī |
Genitive | pugillāriāriī pugillāriārī1 |
pugillāriāriōrum |
Dative | pugillāriāriō | pugillāriāriīs |
Accusative | pugillāriārium | pugillāriāriōs |
Ablative | pugillāriāriō | pugillāriāriīs |
Vocative | pugillāriārie | pugillāriāriī |
1Found in older Latin (until the Augustan Age).
Related termsEdit
ReferencesEdit
- pugillariarius in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette