qalandar
English edit
Etymology edit
From Classical Persian قلندر (qalandar), possibly a re-borrowing through Arabic of original Persian کلندر (kalandar) "a rough, uncouth man" from Classical Persian کلند (kaland, kuland) "rough, unshaved, unsmoothed".
Pronunciation edit
- (General American) enPR: kăʹləndər, IPA(key): /ˈkæləndɚ/
- Rhymes: -æləndə(ɹ)
- Homophones: calendar, calender, Callander
Noun edit
qalandar (plural qalandars)