qualificatio
Latin edit
Etymology edit
Late medieval; from quālificāre, quālificō (“to qualify”) + -tiō.
Noun edit
quālificātiō f (genitive quālificātiōnis); third declension
Declension edit
Third-declension noun.
Case | Singular | Plural |
---|---|---|
Nominative | quālificātiō | quālificātiōnēs |
Genitive | quālificātiōnis | quālificātiōnum |
Dative | quālificātiōnī | quālificātiōnibus |
Accusative | quālificātiōnem | quālificātiōnēs |
Ablative | quālificātiōne | quālificātiōnibus |
Vocative | quālificātiō | quālificātiōnēs |
Descendants edit
- Catalan: qualificació
- → Middle French: qualification
- French: qualification
- → English: qualification
- Galician: cualificación
- → German: Qualifikation
- Italian: qualificazione
- Occitan: qualificacion
- Portuguese: qualificação
- Romanian: calificație
- Spanish: cualificación