rámh

See also: ràmh

Irish

Etymology

From Middle Irish ráma, rám, from Old Irish rámae, from Proto-Celtic *rāmiyos (“oar”), (compare Welsh rhaw, Cornish rêv, Middle Breton reuf (“shovel”)), from Proto-Indo-European *h₁reh₁- (“to row”).

Noun

rámh m (genitive singular rámha, nominative plural rámhaí)

1. oar

Declension

Declension of rámh

Third declension

Bare forms: Case Singular Plural Nominative rámh rámhaí Vocative a rámh a rámhaí Genitive rámha rámhaí Dative rámh rámhaí

Forms with the definite article: Case Singular Plural Nominative an rámh na rámhaí Genitive an rámha na rámhaí Dative leis an rámh don rámh leis na rámhaí

Alternative forms

• rámha m

Derived terms

• ascaill rámha f (“second oarsman”)
• rámh fada m (“long oar, sweep”)
• rámhach (“oared”, adjective)
• rámhadóir m (“oarsman”)
• rámhaí m (“oarsman”)
• rámhaigh (“row”, verb)
• rámhaíocht f (“rowing”)
• rámhlong f (“galley”)

 

Verb

rámh

1. Alternative form of rámhaigh (“row”)

Further reading

• Ó Dónaill, Niall (1977) “rámh”, in Foclóir Gaeilge–Béarla, Dublin: An Gúm, →ISBN