Swedish

edit

Etymology

edit

Compound of rätt (law) +‎ -s- +‎ politisk.

Adjective

edit

rättspolitisk (comparative mer rättspolitisk, superlative mest rättspolitisk)

  1. justice-political (pertaining to the politics of law and order)

Declension

edit
Inflection of rättspolitisk
Indefinite Positive Comparative Superlative2
Common singular rättspolitisk mer rättspolitisk mest rättspolitisk
Neuter singular rättspolitiskt mer rättspolitiskt mest rättspolitiskt
Plural rättspolitiska mer rättspolitiska mest rättspolitiska
Masculine plural3 rättspolitiske mer rättspolitiska mest rättspolitiska
Definite Positive Comparative Superlative
Masculine singular1 rättspolitiske mer rättspolitiske mest rättspolitiske
All rättspolitiska mer rättspolitiska mest rättspolitiska
1) Only used, optionally, to refer to things whose natural gender is masculine.
2) The indefinite superlative forms are only used in the predicative.
3) Dated or archaic
edit

Further reading

edit