ræpa

Icelandic

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈraiːpa/

  Rhymes: -aiːpa

Etymology 1

Attested since the 18th century. From Proto-Germanic *rēpijō. Cognate with Norwegian Nynorsk ræpe (“dungheap, mire; gossip, rumor”), dialectal Swedish råpa (“pile of dung”).

Noun

ræpa f (genitive singular ræpu, nominative plural ræpur)

1. diarrhea

   Synonym: niðurgangur

2. yammering, logorrhea
3. an uneven, narrow grassy area (to be mown)

Declension

declension of ræpa

f-w1	singular		plural
	indefinite	definite	indefinite	definite
nominative	ræpa	ræpan	ræpur	ræpurnar
accusative	ræpu	ræpuna	ræpur	ræpurnar
dative	ræpu	ræpunni	ræpum	ræpunum
genitive	ræpu	ræpunnar	ræpa	ræpanna

Etymology 2

Related to the noun ræpa. Cognate with Norwegian Nynorsk ræpa (“to have diarrhea; to blather”).

Verb

ræpa (weak verb, third-person singular past indicative ræpti, supine ræpt)

1. to have diarrhea
2. to mow little spots of grass here and there (the small, difficult and inabundant ones)

Conjugation

ræpa — active voice (germynd)

infinitive (nafnháttur)		að ræpa
supine (sagnbót)		ræpt
present participle (lýsingarháttur nútíðar)		ræpandi
	indicative (framsöguháttur)			subjunctive (viðtengingarháttur)
present (nútíð)	ég ræpi	við ræpum	present (nútíð)	ég ræpi	við ræpum
	þú ræpir	þið ræpið		þú ræpir	þið ræpið
	hann, hún, það ræpir	þeir, þær, þau ræpa		hann, hún, það ræpi	þeir, þær, þau ræpi
past (þátíð)	ég ræpti	við ræptum	past (þátíð)	ég ræpti	við ræptum
	þú ræptir	þið ræptuð		þú ræptir	þið ræptuð
	hann, hún, það ræpti	þeir, þær, þau ræptu		hann, hún, það ræpti	þeir, þær, þau ræptu
imperative (boðháttur)	ræp (þú)	ræpið (þið)
	Forms with appended personal pronoun
	ræptu	ræpiði *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.

ræpast — mediopassive voice (miðmynd)

infinitive (nafnháttur)		að ræpast
supine (sagnbót)		ræpst
present participle (lýsingarháttur nútíðar)		ræpandist ** ** the mediopassive present participle is extremely rare and normally not used; it is never used attributively or predicatively, only for explicatory subclauses
	indicative (framsöguháttur)			subjunctive (viðtengingarháttur)
present (nútíð)	ég ræpist	við ræpumst	present (nútíð)	ég ræpist	við ræpumst
	þú ræpist	þið ræpist		þú ræpist	þið ræpist
	hann, hún, það ræpist	þeir, þær, þau ræpast		hann, hún, það ræpist	þeir, þær, þau ræpist
past (þátíð)	ég ræptist	við ræptumst	past (þátíð)	ég ræptist	við ræptumst
	þú ræptist	þið ræptust		þú ræptist	þið ræptust
	hann, hún, það ræptist	þeir, þær, þau ræptust		hann, hún, það ræptist	þeir, þær, þau ræptust
imperative (boðháttur)	ræpst (þú)	ræpist (þið)
	Forms with appended personal pronoun
	ræpstu	ræpisti *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.

References

• Ásgeir Blöndal Magnússon — Íslensk orðsifjabók, (1989). Reykjavík, Orðabók Háskólans. (Available on Málið.is under the “Eldra mál” tab.)

Norwegian Nynorsk

Etymology

Related to the noun ræpe f. Cognate with Icelandic ræpa (“to have diarrhoea”).

Verb

ræpa (present tense ræpar, past tense ræpa, past participle ræpa, passive infinitive ræpast, present participle ræpande, imperative ræpa/ræp)

1. to have diarrhoea
2. to blather