réimír

Irish

Etymology

From réi- (“before”) + mír (“bit, portion”).

Noun

réimír f (genitive singular réimíre, nominative plural réimíreanna)

1. (grammar) prefix

Declension

Declension of réimír

Second declension

Bare forms Case Singular Plural Nominative réimír réimíreanna Vocative a réimír a réimíreanna Genitive réimíre réimíreanna Dative réimír réimíreanna

Forms with the definite article Case Singular Plural Nominative an réimír na réimíreanna Genitive na réimíre na réimíreanna Dative leis an réimír don réimír leis na réimíreanna

Coordinate terms

• iarmhír

References

• Ó Dónaill, Niall (1977) “réimír”, in Foclóir Gaeilge–Béarla, Dublin: An Gúm, →ISBN