rýnn
Old Norse edit
Etymology edit
Derived from rún, as if from a Proto-Germanic *rūnijaz.
Adjective edit
rýnn (not comparable)
Declension edit
Strong declension of rýnn
Weak declension of rýnn
Declension of comparative of rýnn
singular | masculine | feminine | neuter |
---|---|---|---|
nominative | rýnari | rýnari | rýnara |
accusative | rýnara | rýnari | rýnara |
dative | rýnara | rýnari | rýnara |
genitive | rýnara | rýnari | rýnara |
plural | masculine | feminine | neuter |
nominative | rýnari | rýnari | rýnari |
accusative | rýnari | rýnari | rýnari |
dative | rýnurum | rýnurum | rýnurum |
genitive | rýnari | rýnari | rýnari |
Strong declension of superlative of rýnn
singular | masculine | feminine | neuter |
---|---|---|---|
nominative | rýnastr | rýnust | rýnast |
accusative | rýnastan | rýnasta | rýnast |
dative | rýnustum | rýnastri | rýnustu |
genitive | rýnasts | rýnastrar | rýnasts |
plural | masculine | feminine | neuter |
nominative | rýnastir | rýnastar | rýnust |
accusative | rýnasta | rýnastar | rýnust |
dative | rýnustum | rýnustum | rýnustum |
genitive | rýnastra | rýnastra | rýnastra |
Weak declension of superlative of rýnn
singular | masculine | feminine | neuter |
---|---|---|---|
nominative | rýnasti | rýnasta | rýnasta |
accusative | rýnasta | rýnustu | rýnasta |
dative | rýnasta | rýnustu | rýnasta |
genitive | rýnasta | rýnustu | rýnasta |
plural | masculine | feminine | neuter |
nominative | rýnustu | rýnustu | rýnustu |
accusative | rýnustu | rýnustu | rýnustu |
dative | rýnustum | rýnustum | rýnustum |
genitive | rýnustu | rýnustu | rýnustu |
Alternative forms edit
- ᚱᚤᚾ (ryn) — masculine nominative singular, Runic form
- ᚱᚤᚾᛅᛋᛏᛅ (rynasta) — strong superlative masculine accusative plural, Runic form
Derived terms edit
- gløggrýnn (“clever in interpreting runes”)