rękodzielnictwo

Polish

Etymology

From rękodzielnik +‎ -ctwo.

Pronunciation

• IPA^(key): /rɛŋ.kɔ.d͡ʑɛlˈɲit͡s.tfɔ/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -it͡stfɔ
• Syllabification: rę‧ko‧dziel‧nic‧two

Noun

rękodzielnictwo n

1. handicrafts, craftwork

Declension

Declension of rękodzielnictwo

	singular
nominative	rękodzielnictwo
genitive	rękodzielnictwa
dative	rękodzielnictwu
accusative	rękodzielnictwo
instrumental	rękodzielnictwem
locative	rękodzielnictwie
vocative	rękodzielnictwo

Further reading

• rękodzielnictwo in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• rękodzielnictwo in Polish dictionaries at PWN