radny

See also: řádný

Kashubian

Etymology

Borrowed from Polish radny.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈradni/
• Rhymes: -adni
• Syllabification: rad‧ny

Noun

radny m pers

1. (nominalized) councilman

Further reading

• Eùgeniusz Gòłąbk (2011) “radny”, in Słownik Polsko-Kaszubski / Słowôrz Pòlskò-Kaszëbsczi‎^[2]

Old Polish

Etymology

From rada +‎ -ny. First attested in 1448.

Pronunciation

• IPA^(key): (10^th–15^th CE) /radnɨː/
• IPA^(key): (15^th CE) /radnɨ/

Adjective

radny

1. (attested in Masovia) prudent; wise
   • 1895 [1448–1450], Mikołaj Suled, edited by Franciszek Piekosiński, Tłumaczenia polskie statutów ziemskich, Kodeks Świętosławów, Warka, page 78:

     Dobre y radne (bonum et consultum) szą wydzy, aby sądza y pothsądek na malich rokoch, kedy mogą, szedzely, yako w Wyelkey Polszcze gest obyklo

     [Dobre i radne (bonum et consultum) się widzi, aby sędzia i podsędek na małych rokoch, kiedy mogą, siedzieli, jako w Wielkiej Polszcze jest obykło]

Descendants

• Polish: radny
• Silesian: radny

References

• Boryś, Wiesław (2005) “radzić”, in Słownik etymologiczny języka polskiego (in Polish), Kraków: Wydawnictwo Literackie, →ISBN
• Bańkowski, Andrzej (2000) “radny”, in Etymologiczny słownik języka polskiego [Etymological Dictionary of the Polish Language] (in Polish)
• B. Sieradzka-Baziur, editor (2011–2015), “radny”, in Słownik pojęciowy języka staropolskiego [Conceptual Dictionary of Old Polish] (in Polish), Kraków: IJP PAN, →ISBN

Polish

Alternative forms

• radzien (Middle Polish)

Etymology

Inherited from Old Polish radny. By surface analysis, rada +‎ -ny.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈrad.nɨ/
• (Middle Polish) IPA^(key): /ˈrad.nɨ/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -adnɨ
• Syllabification: rad‧ny

Noun

radny m pers (female equivalent radna)

1. (nominalized) councilman (member of the commune or city council elected by the inhabitants of that commune or city)
2. (nominalized, historical) councilman (member of the town council)

   Synonym: rajca

Declension

Declension of radny

	singular	plural
nominative	radny	radni
genitive	radnego	radnych
dative	radnemu	radnym
accusative	radnego	radnych
instrumental	radnym	radnymi
locative	radnym	radnych
vocative	radny	radni

Descendants

• → Kashubian: radny

Trivia

According to Słownik frekwencyjny polszczyzny współczesnej (1990), radny is one of the most used words in Polish, appearing 0 times in scientific texts, 11 times in news, 53 times in essays, 0 times in fiction, and 5 times in plays, each out of a corpus of 100,000 words, totaling 69 times, making it the 934th most common word in a corpus of 500,000 words.

Adjective

radny (not comparable, no derived adverb)

1. (obsolete) canny, resourceful

   Synonym: zaradny

2. (obsolete) adviceful (having much good and effective advice)
3. (obsolete, relational) council, board (of or belonging to an advising group)

Declension

Declension of radny (hard)

singular					plural
	masculine animate	masculine inanimate	feminine	neuter	virile (= masculine personal)	non-virile
nominative	radny		radna	radne	radni	radne
genitive	radnego		radnej	radnego	radnych
dative	radnemu		radnej	radnemu	radnym
accusative	radnego	radny	radną	radne	radnych	radne
instrumental	radnym		radną	radnym	radnymi
locative	radnym		radnej	radnym	radnych

Further reading

• radny in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• radny in Polish dictionaries at PWN
• Maria Renata Mayenowa, Stanisław Rospond, Witold Taszycki, Stefan Hrabec, Władysław Kuraszkiewicz (2010-2023) “radny, radzien”, in Słownik Polszczyzny XVI Wieku [A Dictionary of 16th Century Polish]
• Samuel Bogumił Linde (1807–1814) “radny”, in Słownik języka polskiego‎^[3]
• Aleksander Zdanowicz (1861) “radny”, in Słownik języka polskiego, Wilno 1861‎^[4]
• J. Karłowicz, A. Kryński, W. Niedźwiedzki, editors (1912), “radny”, in Słownik języka polskiego (in Polish), volume 5, Warsaw, page 463

Silesian

Etymology

Inherited from Old Polish radny. By surface analysis, rada +‎ -ny.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈradnɪ/
• Rhymes: -adnɪ
• Syllabification: rad‧ny

Noun

radny m pers

1. (nominalized, law) lay judge (lay person who acts as (or is) a judge, or who assists a (professional) judge, in a court proceeding)
2. (nominalized) councilman (member of the commune or city council elected by the inhabitants of that commune or city)

Further reading

• radny in silling.org

2=241

Please see Module:checkparams for help with this warning.

Barbara Podgórska, Adam Podgóski (2008) “radny”, in Słownik gwar śląskich [A dictionary of Silesian lects], Katowice: Wydawnictwo KOS, →ISBN