ragghiare

Italian

Verb

ragghiàre (first-person singular present ràgghio, first-person singular past historic ragghiài, past participle ragghiàto, auxiliary avére) (archaic or colloquial Tuscan, intransitive)

1. Alternative form of ragliare (“to bray”)

Conjugation

    Conjugation of ragghiàre (-are) (See Appendix:Italian verbs)

infinitive	ragghiàre
auxiliary verb		avére	gerund		ragghiàndo
present participle		ragghiànte	past participle		ragghiàto
person	singular			plural
	first	second	third	first	second	third
indicative	io	tu	lui/lei, esso/essa	noi	voi	loro, essi/esse
present	ràgghio	ràgghi	ràgghia	ragghiàmo	ragghiàte	ràgghiano
imperfect	ragghiàvo	ragghiàvi	ragghiàva	ragghiavàmo	ragghiavàte	ragghiàvano
past historic	ragghiài	ragghiàsti	ragghiò	ragghiàmmo	ragghiàste	ragghiàrono
future	ragghierò	ragghierài	ragghierà	ragghierémo	ragghieréte	ragghierànno
conditional	io	tu	lui/lei, esso/essa	noi	voi	loro, essi/esse
present	ragghierèi	ragghierésti	ragghierèbbe, ragghierébbe	ragghierémmo	ragghieréste	ragghierèbbero, ragghierébbero
subjunctive	che io	che tu	che lui/che lei, che esso/che essa	che noi	che voi	che loro, che essi/che esse
present	ràgghi	ràgghi	ràgghi	ragghiàmo	ragghiàte	ràgghino
imperfect	ragghiàssi	ragghiàssi	ragghiàsse	ragghiàssimo	ragghiàste	ragghiàssero
imperative	—	tu	Lei	noi	voi	Loro
		ràgghia	ràgghi	ragghiàmo	ragghiàte	ràgghino
negative imperative		non ragghiàre	non ràgghi	non ragghiàmo	non ragghiàte	non ràgghino

Anagrams

• ragghierà