raigado
Galician
editEtymology
editPronunciation
editNoun
editraigado m (plural raigados)
- root
- 1853, Juan Manuel Pintos, A Gaita Gallega:
- Camiños de perdiciós pratican os máis e os menos máis de cen. O carballo máis ferrudo si o becho lle crava o dente no raigado, amolece e xa golbudo vén ao chan prestamente derrumbado. Os vicios son bechos fortes que amolegan corpos duros e valentes
- Roads to perdition, the most and the least practice more than a hundred. The most robust oak, if the bug sink his teeth in the roots, softens and, when rotten, comes to the ground promptly, slumped. Vices are strong bugs that soften hard and bold bodies.
Related terms
editReferences
edit- Antón Luís Santamarina Fernández, Ernesto Xosé González Seoane, María Álvarez de la Granja, editors (2003–2018), “raigado”, in Tesouro informatizado da lingua galega (in Galician), Santiago de Compostela: Instituto da Lingua Galega