See also: Raski

Finnish edit

Etymology 1 edit

Probably from Swedish rask (fast, brisk).

Pronunciation edit

  • IPA(key): /ˈrɑski/, [ˈrɑ̝s̠k̟i]
  • Rhymes: -ɑski
  • Syllabification(key): ras‧ki

Noun edit

raski

  1. a fermentation starter used in the leavening of (sourdough) rye bread
Declension edit
Inflection of raski (Kotus type 5/risti, no gradation)
nominative raski raskit
genitive raskin raskien
partitive raskia raskeja
illative raskiin raskeihin
singular plural
nominative raski raskit
accusative nom. raski raskit
gen. raskin
genitive raskin raskien
partitive raskia raskeja
inessive raskissa raskeissa
elative raskista raskeista
illative raskiin raskeihin
adessive raskilla raskeilla
ablative raskilta raskeilta
allative raskille raskeille
essive raskina raskeina
translative raskiksi raskeiksi
abessive raskitta raskeitta
instructive raskein
comitative See the possessive forms below.
Possessive forms of raski (Kotus type 5/risti, no gradation)
first-person singular possessor
singular plural
nominative raskini raskini
accusative nom. raskini raskini
gen. raskini
genitive raskini raskieni
partitive raskiani raskejani
inessive raskissani raskeissani
elative raskistani raskeistani
illative raskiini raskeihini
adessive raskillani raskeillani
ablative raskiltani raskeiltani
allative raskilleni raskeilleni
essive raskinani raskeinani
translative raskikseni raskeikseni
abessive raskittani raskeittani
instructive
comitative raskeineni
second-person singular possessor
singular plural
nominative raskisi raskisi
accusative nom. raskisi raskisi
gen. raskisi
genitive raskisi raskiesi
partitive raskiasi raskejasi
inessive raskissasi raskeissasi
elative raskistasi raskeistasi
illative raskiisi raskeihisi
adessive raskillasi raskeillasi
ablative raskiltasi raskeiltasi
allative raskillesi raskeillesi
essive raskinasi raskeinasi
translative raskiksesi raskeiksesi
abessive raskittasi raskeittasi
instructive
comitative raskeinesi
first-person plural possessor
singular plural
nominative raskimme raskimme
accusative nom. raskimme raskimme
gen. raskimme
genitive raskimme raskiemme
partitive raskiamme raskejamme
inessive raskissamme raskeissamme
elative raskistamme raskeistamme
illative raskiimme raskeihimme
adessive raskillamme raskeillamme
ablative raskiltamme raskeiltamme
allative raskillemme raskeillemme
essive raskinamme raskeinamme
translative raskiksemme raskeiksemme
abessive raskittamme raskeittamme
instructive
comitative raskeinemme
second-person plural possessor
singular plural
nominative raskinne raskinne
accusative nom. raskinne raskinne
gen. raskinne
genitive raskinne raskienne
partitive raskianne raskejanne
inessive raskissanne raskeissanne
elative raskistanne raskeistanne
illative raskiinne raskeihinne
adessive raskillanne raskeillanne
ablative raskiltanne raskeiltanne
allative raskillenne raskeillenne
essive raskinanne raskeinanne
translative raskiksenne raskeiksenne
abessive raskittanne raskeittanne
instructive
comitative raskeinenne
third-person possessor
singular plural
nominative raskinsa raskinsa
accusative nom. raskinsa raskinsa
gen. raskinsa
genitive raskinsa raskiensa
partitive raskiaan
raskiansa
raskejaan
raskejansa
inessive raskissaan
raskissansa
raskeissaan
raskeissansa
elative raskistaan
raskistansa
raskeistaan
raskeistansa
illative raskiinsa raskeihinsa
adessive raskillaan
raskillansa
raskeillaan
raskeillansa
ablative raskiltaan
raskiltansa
raskeiltaan
raskeiltansa
allative raskilleen
raskillensa
raskeilleen
raskeillensa
essive raskinaan
raskinansa
raskeinaan
raskeinansa
translative raskikseen
raskiksensa
raskeikseen
raskeiksensa
abessive raskittaan
raskittansa
raskeittaan
raskeittansa
instructive
comitative raskeineen
raskeinensa
Synonyms edit

Further reading edit

Etymology 2 edit

Pronunciation edit

  • IPA(key): /ˈrɑski/, [ˈrɑ̝s̠k̟i] (indicative)
  • IPA(key): /ˈrɑskiˣ/, [ˈrɑ̝s̠k̟i(ʔ)] (imperative, connegative)
  • Rhymes: -ɑski
  • Syllabification(key): ras‧ki

Verb edit

raski

  1. inflection of raskia:
    1. third-person singular past indicative
    2. present active indicative connegative
    3. second-person singular present imperative
    4. second-person singular present active imperative connegative

Anagrams edit