reĝi

See also: regi, régi, and regí

Esperanto

Etymology

From reĝo (“a king”) +‎ -i.

Pronunciation

• IPA^(key): [ˈred͡ʒi]

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ed͡ʒi
• Hyphenation: re‧ĝi

Verb

reĝi (present reĝas, past reĝis, future reĝos, conditional reĝus, volitive reĝu)

1. (intransitive) to be king, reign

Conjugation

Conjugation of reĝi present past future singular plural singular plural singular plural tense reĝas reĝis reĝos active participle reĝanta reĝantaj reĝinta reĝintaj reĝonta reĝontaj acc. reĝantan reĝantajn reĝintan reĝintajn reĝontan reĝontajn nominal active participle reĝanto reĝantoj reĝinto reĝintoj reĝonto reĝontoj acc. reĝanton reĝantojn reĝinton reĝintojn reĝonton reĝontojn adverbial active participle reĝante reĝinte reĝonte infinitive reĝi imperative reĝu conditional reĝus

Related terms

• reĝa (“royal”)
• reĝe (“royally”)