reformacja

See also: reformacją

Polish

Alternative forms

• reformacyja (obsolete)

Etymology

Learned borrowing from Latin refōrmātiō. First attested in the 17th century.

Pronunciation

• IPA^(key): /rɛ.fɔrˈmat͡s.ja/

• Audio

  (file)

• Rhymes: -at͡sja
• Syllabification: re‧for‧mac‧ja

Noun

reformacja f

1. (historical, Protestantism) Reformation

Declension

Declension of reformacja

	singular
nominative	reformacja
genitive	reformacji
dative	reformacji
accusative	reformację
instrumental	reformacją
locative	reformacji
vocative	reformacjo

Derived terms

adjective

• reformacyjny

 

Related terms

adjectives

• reformacki
• reformatorski
• reformistyczny
• reformowalny
• reformowany

 

adverbs

• reformatorsko
• reformowalnie

 

nouns

• reforma
• reformat
• reformata
• reformator
• reformatorka
• reformatorskość
• reformatorstwo
• reforming
• reformista
• reformistka
• reformizm
• reformowalność

 

verbs

• reformować impf
• zreformować pf

 

Further reading

• reformacja in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• reformacja in Polish dictionaries at PWN