revibratus
Latin
editEtymology
editPronunciation
edit- (Classical Latin) IPA(key): /re.u̯iˈbraː.tus/, [reu̯ɪˈbräːt̪ʊs̠]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): /re.viˈbra.tus/, [reviˈbräːt̪us]
Noun
editrevibrātus m (genitive revibrātūs); fourth declension
- refraction (reflection of light)
Declension
editFourth-declension noun.
Case | Singular | Plural |
---|---|---|
Nominative | revibrātus | revibrātūs |
Genitive | revibrātūs | revibrātuum |
Dative | revibrātuī | revibrātibus |
Accusative | revibrātum | revibrātūs |
Ablative | revibrātū | revibrātibus |
Vocative | revibrātus | revibrātūs |
- Only attested in the ablative singular per Lewis and Short.
References
edit- “revibratus”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
- “revibratus”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press