ringvegur

Faroese

Norðari ringvegur

Etymology

From ringur +‎ vegur.

Noun

ringvegur m (genitive singular ringvegar, plural ringvegir)

1. ring road, beltway, bypass

Declension

m13	Singular		Plural
	Indefinite	Definite	Indefinite	Definite
Nominative	ringvegur	ringvegurin	ringvegir	ringvegirnir
Accusative	ringveg	ringvegin	ringvegir	ringvegirnar
Dative	ringveg(i)	ringveg(i)num	ringvegum	ringvegunum
Genitive	ringvegar	ringvegarins	ringvega	ringveganna

Related terms

• gonguvegur
• farvegur
• bygdarvegur
• høvuðsvegur
• landsvegur
• sambindingarvegur
• snarvegur
• loynivegur
• beinanvegin
• veganet
• vegleiðing
• vegmaður
• aldamót
• áramót
• mánaðamót
• nýtaramót
• vegamót