Faroese edit

Etymology edit

From Old Norse hringr, from Proto-Germanic *hringaz, from Proto-Indo-European *(s)krengʰ-.

Pronunciation edit

  This entry needs pronunciation information. If you are familiar with the IPA then please add some!

Noun edit

ringur m (genitive singular rings, plural ringar)

  1. ring
  2. circle

Declension edit

Declension of ringur
m6 singular plural
indefinite definite indefinite definite
nominative ringur ringurin ringar ringarnir
accusative ring ringin ringar ringarnar
dative ringi ringinum ringum ringunum
genitive rings ringsins ringa ringanna

Synonyms edit

Derived terms edit

Adjective edit

ringur (comparative verri, superlative verstur)
ringur (comparative ringari, superlative ringastur)

  1. bad
  2. difficult

Declension edit

ringur a1
Singular (eintal) m (kallkyn) f (kvennkyn) n (hvørkikyn)
Nominative (hvørfall) ringur ring ringt
Accusative (hvønnfall) ringan ringa
Dative (hvørjumfall) ringum ringari ringum
Genitive (hvørsfall) (rings) (ringar) (rings)
Plural (fleirtal) m (kallkyn) f (kvennkyn) n (hvørkikyn)
Nominative (hvørfall) ringir ringar ring
Accusative (hvønnfall) ringar
Dative (hvørjumfall) ringum
Genitive (hvørsfall) (ringa)