Faroese

edit

Etymology

edit

From Old Norse hringr, from Proto-Germanic *hringaz, from Proto-Indo-European *(s)krengʰ-.

Pronunciation

edit
  This entry needs pronunciation information. If you are familiar with the IPA then please add some!

Noun

edit

ringur m (genitive singular rings, plural ringar)

  1. ring
  2. circle

Declension

edit
Declension of ringur
m6 singular plural
indefinite definite indefinite definite
nominative ringur ringurin ringar ringarnir
accusative ring ringin ringar ringarnar
dative ringi ringinum ringum ringunum
genitive rings ringsins ringa ringanna

Synonyms

edit

Derived terms

edit

Adjective

edit

ringur (comparative verri, superlative verstur)
ringur (comparative ringari, superlative ringastur)

  1. bad
  2. difficult

Declension

edit
ringur a1
Singular (eintal) m (kallkyn) f (kvennkyn) n (hvørkikyn)
Nominative (hvørfall) ringur ring ringt
Accusative (hvønnfall) ringan ringa
Dative (hvørjumfall) ringum ringari ringum
Genitive (hvørsfall) (rings) (ringar) (rings)
Plural (fleirtal) m (kallkyn) f (kvennkyn) n (hvørkikyn)
Nominative (hvørfall) ringir ringar ring
Accusative (hvønnfall) ringar
Dative (hvørjumfall) ringum
Genitive (hvørsfall) (ringa)