robijn

Dutch

Etymology

From Middle Dutch robijn, rubijn, from Medieval Latin rubīnus.

Pronunciation

• IPA^(key): /roːˈbɛi̯n/

• Audio:

  (file)

• Hyphenation: ro‧bijn
• Rhymes: -ɛi̯n

Noun

robijn n (uncountable)

1. ruby (substance)

Noun

robijn m (plural robijnen, diminutive robijntje n)

1. ruby (gem)

Hyponyms

• karbonkel

Derived terms

• robijnkeelkolibrie

Descendants

• Afrikaans: robyn