roczeń

See also: Roczeń

Polish

Etymology

From rok +‎ -eń.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈrɔ.t͡ʂɛɲ/
• Rhymes: -ɔt͡ʂɛɲ
• Syllabification: ro‧czeń

Noun

roczeń m animal

1. (archaic) yearling (one-year-old animal)

   Synonyms: jednolatek, roczniak

Declension

Declension of roczeń

	singular	plural
nominative	roczeń	rocznie
genitive	rocznia	roczni
dative	roczniowi	roczniom
accusative	rocznia	rocznie
instrumental	roczniem	roczniami
locative	roczniu	roczniach
vocative	roczniu	rocznie

Further reading

• roczeń in Polish dictionaries at PWN
• Nowy slownik kieszonkowy polsko-niemiecko-francuzki: nowa edycya poprawiona‎^[1] (in Polish), 1827, page 338