rofinn
Icelandic
editEtymology 1
editFrom the verb rjúfa (“to break, to sever”).
Adjective
editrofinn (not comparable)
Declension
edit positive (strong declension)
singular | masculine | feminine | neuter |
---|---|---|---|
nominative | rofinn | rofin | rofið |
accusative | rofinn | rofna | rofið |
dative | rofnum | rofinni | rofnu |
genitive | rofins | rofinnar | rofins |
plural | masculine | feminine | neuter |
nominative | rofnir | rofnar | rofin |
accusative | rofna | rofnar | rofin |
dative | rofnum | rofnum | rofnum |
genitive | rofinna | rofinna | rofinna |
positive (weak declension)
Etymology 2
editNoun
editrofinn