roikku
Finnish edit
Etymology edit
Pronunciation edit
Noun edit
roikku (informal)
Declension edit
Inflection of roikku (Kotus type 1*A/valo, kk-k gradation) | ||||
---|---|---|---|---|
nominative | roikku | roikut | ||
genitive | roikun | roikkujen | ||
partitive | roikkua | roikkuja | ||
illative | roikkuun | roikkuihin | ||
singular | plural | |||
nominative | roikku | roikut | ||
accusative | nom. | roikku | roikut | |
gen. | roikun | |||
genitive | roikun | roikkujen | ||
partitive | roikkua | roikkuja | ||
inessive | roikussa | roikuissa | ||
elative | roikusta | roikuista | ||
illative | roikkuun | roikkuihin | ||
adessive | roikulla | roikuilla | ||
ablative | roikulta | roikuilta | ||
allative | roikulle | roikuille | ||
essive | roikkuna | roikkuina | ||
translative | roikuksi | roikuiksi | ||
abessive | roikutta | roikuitta | ||
instructive | — | roikuin | ||
comitative | See the possessive forms below. |
Derived terms edit
compounds
Further reading edit
- “roikku”, in Kielitoimiston sanakirja [Dictionary of Contemporary Finnish][1] (in Finnish) (online dictionary, continuously updated), Kotimaisten kielten keskuksen verkkojulkaisuja 35, Helsinki: Kotimaisten kielten tutkimuskeskus (Institute for the Languages of Finland), 2004–, retrieved 2023-07-03