rokonai

Hungarian

Etymology

rokon +‎ -ai (possessive suffix)

Pronunciation

• IPA^(key): [ˈrokonɒji]
• Hyphenation: ro‧ko‧nai

Noun

rokonai

1. third-person singular multiple-possession possessive of rokon

Declension

Inflection (stem in long/high vowel, back harmony)
	singular	plural
nominative	—	rokonai
accusative	—	rokonait
dative	—	rokonainak
instrumental	—	rokonaival
causal-final	—	rokonaiért
translative	—	rokonaivá
terminative	—	rokonaiig
essive-formal	—	rokonaiként
essive-modal	—	rokonaiul
inessive	—	rokonaiban
superessive	—	rokonain
adessive	—	rokonainál
illative	—	rokonaiba
sublative	—	rokonaira
allative	—	rokonaihoz
elative	—	rokonaiból
delative	—	rokonairól
ablative	—	rokonaitól
non-attributive possessive - singular	—	rokonaié
non-attributive possessive - plural	—	rokonaiéi