rozcięcie

Polish

Etymology

From rozciąć +‎ -ęcie.

Pronunciation

• IPA^(key): /rɔsˈt͡ɕɛɲ.t͡ɕɛ/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ɛɲt͡ɕɛ
• Syllabification: roz‧cię‧cie

Noun

rozcięcie n

1. (uncountable) verbal noun of rozciąć
2. cut, gash
3. slit (e.g. in a dress)

Declension

Declension of rozcięcie

	singular	plural
nominative	rozcięcie	rozcięcia
genitive	rozcięcia	rozcięć
dative	rozcięciu	rozcięciom
accusative	rozcięcie	rozcięcia
instrumental	rozcięciem	rozcięciami
locative	rozcięciu	rozcięciach
vocative	rozcięcie	rozcięcia

Further reading

• rozcięcie in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• rozcięcie in Polish dictionaries at PWN