rozciąć

Polish

Etymology

From roz- +‎ ciąć.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈrɔs.t͡ɕɔɲt͡ɕ/

• Audio

  (file)

• Rhymes: -ɔst͡ɕɔɲt͡ɕ
• Syllabification: roz‧ciąć

Verb

rozciąć pf (imperfective rozcinać)

1. (transitive) to cut open, to cut, to slit

Conjugation

Conjugation of rozciąć pf
	person	singular			plural
		masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		rozciąć
future tense	1st	rozetnę			rozetniemy
	2nd	rozetniesz			rozetniecie
	3rd	rozetnie			rozetną
	impersonal	rozetnie się
past tense	1st	rozciąłem, -(e)m rozciął	rozcięłam, -(e)m rozcięła	rozcięłom, -(e)m rozcięło	rozcięliśmy, -(e)śmy rozcięli	rozcięłyśmy, -(e)śmy rozcięły
	2nd	rozciąłeś, -(e)ś rozciął	rozcięłaś, -(e)ś rozcięła	rozcięłoś, -(e)ś rozcięło	rozcięliście, -(e)ście rozcięli	rozcięłyście, -(e)ście rozcięły
	3rd	rozciął	rozcięła	rozcięło	rozcięli	rozcięły
	impersonal	rozcięto
conditional	1st	rozciąłbym, bym rozciął	rozcięłabym, bym rozcięła	rozcięłobym, bym rozcięło	rozcięlibyśmy, byśmy rozcięli	rozcięłybyśmy, byśmy rozcięły
	2nd	rozciąłbyś, byś rozciął	rozcięłabyś, byś rozcięła	rozcięłobyś, byś rozcięło	rozcięlibyście, byście rozcięli	rozcięłybyście, byście rozcięły
	3rd	rozciąłby, by rozciął	rozcięłaby, by rozcięła	rozcięłoby, by rozcięło	rozcięliby, by rozcięli	rozcięłyby, by rozcięły
	impersonal	rozcięto by
imperative	1st	niech rozetnę			rozetnijmy
	2nd	rozetnij			rozetnijcie
	3rd	niech rozetnie			niech rozetną
passive adjectival participle		rozcięty	rozcięta	rozcięte	rozcięci	rozcięte
anterior adverbial participle		rozciąwszy
verbal noun		rozcięcie

Further reading

• rozciąć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• rozciąć in Polish dictionaries at PWN