rozgarnięty
Polish edit
Etymology edit
Pronunciation edit
Adjective edit
rozgarnięty (comparative bardziej rozgarnięty, superlative najbardziej rozgarnięty, no derived adverb)
- (colloquial) sharp-witted, quick-witted
- Synonym: pojętny
- Antonym: nierozgarnięty
Declension edit
Declension of rozgarnięty (hard)
singular | plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|
masculine animate | masculine inanimate | feminine | neuter | virile (= masculine personal) | non-virile | |
nominative | rozgarnięty | rozgarnięta | rozgarnięte | rozgarnięci | rozgarnięte | |
genitive | rozgarniętego | rozgarniętej | rozgarniętego | rozgarniętych | ||
dative | rozgarniętemu | rozgarniętej | rozgarniętemu | rozgarniętym | ||
accusative | rozgarniętego | rozgarnięty | rozgarniętą | rozgarnięte | rozgarniętych | rozgarnięte |
instrumental | rozgarniętym | rozgarniętą | rozgarniętym | rozgarniętymi | ||
locative | rozgarniętym | rozgarniętej | rozgarniętym | rozgarniętych |
Related terms edit
verbs
Participle edit
rozgarnięty (passive adjectival)
- passive adjectival participle of rozgarnąć
Further reading edit
- rozgarnięty in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- rozgarnięty in Polish dictionaries at PWN