rozkwit

Polish

Etymology

Deverbal from rozkwitnąć.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈrɔs.kfit/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ɔskfit
• Syllabification: roz‧kwit

Noun

rozkwit m inan

1. (botany) florescence, bloom
2. (figuratively) bloom

Declension

Declension of rozkwit

	singular	plural
nominative	rozkwit	rozkwity
genitive	rozkwitu	rozkwitów
dative	rozkwitowi	rozkwitom
accusative	rozkwit	rozkwity
instrumental	rozkwitem	rozkwitami
locative	rozkwicie	rozkwitach
vocative	rozkwicie	rozkwity

Related terms

verbs

• rozkwitać
• rozkwitnąć

 

Further reading

• rozkwit in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• rozkwit in Polish dictionaries at PWN