rozmiłowany

Polish

Etymology

From rozmiłować +‎ -any.

Pronunciation

• IPA^(key): /rɔz.mi.wɔˈva.nɨ/
• Rhymes: -anɨ
• Syllabification: roz‧mi‧ło‧wa‧ny

Adjective

rozmiłowany (comparative bardziej rozmiłowany, superlative najbardziej rozmiłowany, no derived adverb)

1. enamoured, passionate [with w (+ locative) ‘with/about something’]

Declension

Declension of rozmiłowany (hard)

singular					plural
	masculine animate	masculine inanimate	feminine	neuter	virile (= masculine personal)	non-virile
nominative	rozmiłowany		rozmiłowana	rozmiłowane	rozmiłowani	rozmiłowane
genitive	rozmiłowanego		rozmiłowanej	rozmiłowanego	rozmiłowanych
dative	rozmiłowanemu		rozmiłowanej	rozmiłowanemu	rozmiłowanym
accusative	rozmiłowanego	rozmiłowany	rozmiłowaną	rozmiłowane	rozmiłowanych	rozmiłowane
instrumental	rozmiłowanym		rozmiłowaną	rozmiłowanym	rozmiłowanymi
locative	rozmiłowanym		rozmiłowanej	rozmiłowanym	rozmiłowanych

Participle

rozmiłowany (passive adjectival)

1. masculine singular passive adjectival participle of rozmiłować

Further reading

• rozmiłowany in Polish dictionaries at PWN