rozpaczliwy

Polish

Etymology

From rozpacz +‎ -liwy.

Pronunciation

• IPA^(key): /rɔs.pat͡ʂˈli.vɨ/

• Audio

  (file)

• Rhymes: -ivɨ
• Syllabification: roz‧pacz‧li‧wy

Adjective

rozpaczliwy (comparative rozpaczliwszy, superlative najrozpaczliwszy, derived adverb rozpaczliwie)

1. desperate, despairing, last-gasp

   Synonym: desperacki

Declension

Declension of rozpaczliwy (hard)

singular					plural
	masculine animate	masculine inanimate	feminine	neuter	virile (= masculine personal)	non-virile
nominative	rozpaczliwy		rozpaczliwa	rozpaczliwe	rozpaczliwi	rozpaczliwe
genitive	rozpaczliwego		rozpaczliwej	rozpaczliwego	rozpaczliwych
dative	rozpaczliwemu		rozpaczliwej	rozpaczliwemu	rozpaczliwym
accusative	rozpaczliwego	rozpaczliwy	rozpaczliwą	rozpaczliwe	rozpaczliwych	rozpaczliwe
instrumental	rozpaczliwym		rozpaczliwą	rozpaczliwym	rozpaczliwymi
locative	rozpaczliwym		rozpaczliwej	rozpaczliwym	rozpaczliwych

Further reading

• rozpaczliwy in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• rozpaczliwy in Polish dictionaries at PWN