rozpowiadanie
Polish edit
Etymology edit
From rozpowiadać + -anie.
Pronunciation edit
Noun edit
rozpowiadanie n
Declension edit
Declension of rozpowiadanie
| singular | |
|---|---|
| nominative | rozpowiadanie |
| genitive | rozpowiadania |
| dative | rozpowiadaniu |
| accusative | rozpowiadanie |
| instrumental | rozpowiadaniem |
| locative | rozpowiadaniu |
| vocative | rozpowiadanie |
Further reading edit
- rozpowiadanie in Polish dictionaries at PWN
- Maria Renata Mayenowa, Stanisław Rospond, Witold Taszycki, Stefan Hrabec, Władysław Kuraszkiewicz (2010-2023) “rozpowiadanie”, in Słownik Polszczyzny XVI Wieku [A Dictionary of 16th Century Polish]
- Aleksander Zdanowicz (1861) “rozpowiadanie”, in Słownik języka polskiego, Wilno 1861[1]
- J. Karłowicz, A. Kryński, W. Niedźwiedzki, editors (1912), “rozpowiadanie”, in Słownik języka polskiego[2] (in Polish), volume 5, Warsaw, page 676
- rozpowiadanie in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego