rozpustnik
Polish edit
Etymology edit
Pronunciation edit
Noun edit
rozpustnik m pers (female equivalent rozpustnica)
- debauchee, libertine
- Synonym: bezwstydnik
Declension edit
Declension of rozpustnik
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | rozpustnik | rozpustnicy/rozpustniki (deprecative) |
| genitive | rozpustnika | rozpustników |
| dative | rozpustnikowi | rozpustnikom |
| accusative | rozpustnika | rozpustników |
| instrumental | rozpustnikiem | rozpustnikami |
| locative | rozpustniku | rozpustnikach |
| vocative | rozpustniku | rozpustnicy |
Related terms edit
adjective
adverb
nouns
verbs
Further reading edit
- rozpustnik in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- rozpustnik in Polish dictionaries at PWN