rozpuszczalnik

Polish

Etymology

From rozpuszczalny +‎ -ik.

Pronunciation

• IPA^(key): /rɔs.puʂˈt͡ʂal.ɲik/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -alɲik
• Syllabification: roz‧pusz‧czal‧nik

Noun

rozpuszczalnik m inan

1. solvent (liquid)

Declension

Declension of rozpuszczalnik

	singular	plural
nominative	rozpuszczalnik	rozpuszczalniki
genitive	rozpuszczalnika	rozpuszczalników
dative	rozpuszczalnikowi	rozpuszczalnikom
accusative	rozpuszczalnik	rozpuszczalniki
instrumental	rozpuszczalnikiem	rozpuszczalnikami
locative	rozpuszczalniku	rozpuszczalnikach
vocative	rozpuszczalniku	rozpuszczalniki

Derived terms

adjectives

• bezrozpuszczalnikowy
• rozpuszczalnikowy

 

Further reading

• rozpuszczalnik in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• rozpuszczalnik in Polish dictionaries at PWN