rozrabiacz

Polish

Etymology

From rozrabiać +‎ -acz.

Pronunciation

• IPA^(key): /rɔzˈra.bjat͡ʂ/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -abjat͡ʂ
• Syllabification: roz‧ra‧biacz

Noun

rozrabiacz m pers (female equivalent rozrabiaczka)

1. tearaway, troublemaker

   Synonyms: see Thesaurus:urwis

Declension

Declension of rozrabiacz

	singular	plural
nominative	rozrabiacz	rozrabiacze
genitive	rozrabiacza	rozrabiaczy/rozrabiaczów
dative	rozrabiaczowi	rozrabiaczom
accusative	rozrabiacza	rozrabiaczy/rozrabiaczów
instrumental	rozrabiaczem	rozrabiaczami
locative	rozrabiaczu	rozrabiaczach
vocative	rozrabiaczu	rozrabiacze

Further reading

• rozrabiacz in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• rozrabiacz in Polish dictionaries at PWN