ruikuli
Finnish
editEtymology
editPronunciation
editNoun
editruikuli (colloquial)
Declension
editInflection of ruikuli (Kotus type 6/paperi, no gradation) | |||
---|---|---|---|
nominative | ruikuli | ruikulit | |
genitive | ruikulin | ruikulien ruikuleiden ruikuleitten | |
partitive | ruikulia | ruikuleita ruikuleja | |
illative | ruikuliin | ruikuleihin | |
singular | plural | ||
nominative | ruikuli | ruikulit | |
accusative | nom. | ruikuli | ruikulit |
gen. | ruikulin | ||
genitive | ruikulin | ruikulien ruikuleiden ruikuleitten | |
partitive | ruikulia | ruikuleita ruikuleja | |
inessive | ruikulissa | ruikuleissa | |
elative | ruikulista | ruikuleista | |
illative | ruikuliin | ruikuleihin | |
adessive | ruikulilla | ruikuleilla | |
ablative | ruikulilta | ruikuleilta | |
allative | ruikulille | ruikuleille | |
essive | ruikulina | ruikuleina | |
translative | ruikuliksi | ruikuleiksi | |
abessive | ruikulitta | ruikuleitta | |
instructive | — | ruikulein | |
comitative | See the possessive forms below. |
Further reading
edit- “ruikuli”, in Kielitoimiston sanakirja[1] (in Finnish) (online dictionary, continuously updated), Kotimaisten kielten keskuksen verkkojulkaisuja 35, Helsinki: Kotimaisten kielten tutkimuskeskus (Institute for the Languages of Finland), 2004–, retrieved 2023-07-03