rzeczywisty

Polish

Etymology

From rzecz +‎ -y- +‎ Proto-Slavic *vistъ under influence of oczywisty.

Pronunciation

• IPA^(key): /ʐɛ.t͡ʂɨˈvis.tɨ/

• Audio

  (file)

• Rhymes: -istɨ
• Syllabification: rze‧czy‧wis‧ty

Adjective

rzeczywisty (comparative bardziej rzeczywisty, superlative najbardziej rzeczywisty, adverb rzeczywiście)

1. real, actual (existing objectively)
2. real, actual (in accordance with the truth)
3. real, actual (in accordance with one's imagination)

Declension

declension of rzeczywisty

case	singular				plural
	masculine personal/animate	masculine inanimate	neuter	feminine	virile	nonvirile
nominative, vocative	rzeczywisty		rzeczywiste	rzeczywista	rzeczywiści	rzeczywiste
genitive	rzeczywistego			rzeczywistej	rzeczywistych
dative	rzeczywistemu				rzeczywistym
accusative	rzeczywistego	rzeczywisty	rzeczywiste	rzeczywistą	rzeczywistych	rzeczywiste
instrumental	rzeczywistym				rzeczywistymi
locative				rzeczywistej	rzeczywistych

Further reading

• rzeczywisty in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• rzeczywisty in Polish dictionaries at PWN