rzeczywisty
PolishEdit
EtymologyEdit
From rzecz + -y- + Proto-Slavic *vistъ under influence of oczywisty.
PronunciationEdit
AdjectiveEdit
rzeczywisty (comparative bardziej rzeczywisty, superlative najbardziej rzeczywisty, adverb rzeczywiście)
- real, actual (existing objectively)
- real, actual (in accordance with the truth)
- real, actual (in accordance with one's imagination)
DeclensionEdit
Declension of rzeczywisty
case | singular | plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
masculine personal/animate | masculine inanimate | neuter | feminine | virile | nonvirile | ||
nominative, vocative | rzeczywisty | rzeczywiste | rzeczywista | rzeczywiści | rzeczywiste | ||
genitive | rzeczywistego | rzeczywistej | rzeczywistych | ||||
dative | rzeczywistemu | rzeczywistym | |||||
accusative | rzeczywistego | rzeczywisty | rzeczywiste | rzeczywistą | rzeczywistych | rzeczywiste | |
instrumental | rzeczywistym | rzeczywistymi | |||||
locative | rzeczywistej | rzeczywistych |
Further readingEdit
- rzeczywisty in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- rzeczywisty in Polish dictionaries at PWN